Κάθε χρόνο στις 25 του Μάρτη οι Έλληνες έχουμε διπλή γιορτή, διπλή χαρά. Εύστοχα γράφτηκε ότι δύο «χαίρε» αποτελούν το νόημα της ημέρας, το «Χαίρε κεχαριτωμένη Μαρία» και το «Χαίρε, ω χαίρε ελευθεριά». Το πρώτο προφέρεται από τα χείλη του Άγγελου και ευαγγελίζεται τη Σάρκωση του Θείου Λόγου και τη Λύτρωση του ανθρώπινου γένους από τα δεσμά της αμαρτίας, το δεύτερο προφέρεται από τα χείλη του ποιητή Διονύσιου Σολωμού και ευαγγελίζεται τη Λύτρωση του Ελληνικού Γένους από τα δεσμά της δουλείας.

Η Επανάσταση του 1821 στάθηκε το πιο σημαντικό γεγονός της εποχής του γιατί απέδειξε ότι η αγωνιστικότητα, και η ισχυρή θέληση ενός λαού μπορούν ν’ αλλάξουν την ιστορική του μοίρα. Παρά τη διχόνοια και τα μελανά της σημεία, οι πρόγονοί μας Αγωνιστές μας παρέδωσαν ένα συμβόλαιο Ελευθερίας γραμμένο με το αίμα τους.

Όπως, λέει κι ο Μακρυγιάννης: «Τούτην την πατρίδα την έχομεν όλοι μαζί, και σοφοί κι αμαθείς και πλούσιοι και φτωχοί και πολιτικοί και στρατιωτικοί και οι πλέον μικρότεροι άνθρωποι. Το λοιπόν δουλέψαμε όλοι μαζί, να την φυλάμεν κι όλοι μαζί και να μην λέγη ούτε ο δυνατός “εγώ”, ούτε ο αδύνατος. Ξέρετε πότε να λέγει ο καθείς “εγώ”; Όταν αγωνιστεί μόνος του να φκειάση ή να χαλάση, να λέγη εγώ, όταν όμως αγωνίζονται πολλοί να φκειάσουν, τότε να λένε “εμείς”. Είμαστε εις το “εμείς” κι όχι εις το “εγώ».

Να γιατί ο Αγώνας του ’21 παραμένει διαχρονικός κι επίκαιρος για όλους εμάς. Η Ελευθερία θέλει αρετή και τόλμη, θέλει θυσίες για να την αποκτήσουμε και προπαντός για να τη διατηρήσουμε. Ναι, οφείλουμε τόσο στους προγόνους μας που αψήφησαν τα πάντα και θυσιάστηκαν, όσο και στα παιδιά μας, να υψώσουμε το ανάστημά μας, όλοι μαζί ενωμένοι και να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο αύριο για όλους, ώστε να γίνουμε αντάξιοι συνεχιστές του ιστορικού μας πεπρωμένου.